دانلود نسخه بدون فحش اهنگ اواتار رضاپیشرو
دانلود نسخه سانسور شده اهنگ اواتار رضاپیشرو
موزیک های سانسور شده

13: 13دقیقه
باید برم
ایستگاه اول
صفر بیست و یک
آواتار
صفر بیست و یک، آه صفر بیست و یک

قلمم تاریخو رقم زد بگو بازی کن از اول
بدون ترسی نداره واسه بازیکن بدن درد
من هستم توو بهترین و بدترین روازی بد
سرد ترین روزای سخت توو چاه نفت، ایران
توو خَزترین روزنامه زرد
بهترین بودم برای کمترین پولایِ سبز
توو راه قلب نابغه ــَم
اما یه ناخدام که پشت قایقم
مُهره ثابتم قفل تابشم متضادتم اُلده (old) کار من
متجاوزم و متقابلم اولین لُرد توو راه رپ پارس و متداومم
یه پازلم که ساخته شم توپاکشم
میرینه اسرار آمیزم انگار عضوِ کایِبَم
شیفته مشت بازتم نمیخوام جغد جاده شم
یا که دست بذارم رو دردات و مشت و مال بدم

پرتقال فروش نیستم که به تو پرتقال بدم
بگم دو سه کام بزن بشینی پشت وانتم
یا که زور نمیزنم شونه هام پُرستاره شن
با رپ توو عمقِ رابطه ــَم
هیـــــش جفتِ تاسِ من
تا اوجِ واژه رفتم ازم مثِ مبصرا بترس
دنبالم توو پوسترا بگرد
دست نذار رو نقطه داغِ من و تخم داغ من
عقابا قالباً توو سایه ــَن
توو مرده های دشت و پشت باغ وحش
مثِ یه ماشین پُر شتابم
آره پا به تخت (صفر بیست و یک) از همه متواضع تر

دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
موزیکاتون اومد توو گوشامون رفت آت و آشغال
اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار
واسش مهم نیست از آبادان تا رشت باراباس
دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
آلبوماتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار
واسش مهم نیس از آبادان تا رشت باراباس
جمشید نیستم ولی بهم میدن جام جم
متنفر از اونا که منتظر میراثتن
بهت میگن خیالت جمع
میشه سیگارت بَنگ با یه پیژامه تنگ
پشت دیوار سنگی با نگاهای سنگینه چنگیز
تبعیدِ تقدیر یه مبارز بی شمشیر
و گرمیِ مستند ساز، بدونِ تدوینِ تلخی
همیشه وحشی و زخمی نزدیک

تا وقتی پا به پامی با یه گاندی راه میری
بی خایه مالی خنده هات نمیزنن به چارلی چاپلین آسیبی
وقتی کار میدیدم باعث تعطیلات میشیم
انگار دادیم به یه گرسنه ی آفریقایی ساندویچ
مافیایی راه میریم توو طول و عرض مملکت
رویِ خط دردسر با سودِ کم معرفت
تن به تن، تووی بازی رویِ سنگ سخت
سوژه خنده جمع، مثِ روز شنبه گرم کار
همچنان میمونیم روی دنده پنج، روی نقشه گنج
با پوست گرم و نرم ببر، یه شکنجه گر
که کَکِش هم نمیگَزه با حرف زرد مَردم
یه انقلابی که نمیده بوی گَند ترس

آره، ایستگاهِ اول چطور بود؟
هنوز کُلی راه هست، ریل
صفر بیست و یک
دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
موزیکاتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار
واسش مهم نیس از آبادان تا رشت باراباس
دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
آلبوماتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار
واسش مهم نیس از آبادان تا رشت باراباس